موضوع مقاله : سنسور مجاورتی یا پراکسیمیتی

گردآوری : عاطفه هدایت نژاد کارشناس تیم پشتیبانی اتوماسیون صنعتی نادین تک

سنسور مجاورتی یا سنسور پراکسیمیتی نوعی از سنسورها است که بدون دخالت فیزیکی و فقط با ارسال یک سیگنال و اشعه ای از الکترومغناطیس کار می کند .

همه ما دیده ایم که وقتی گوشی موبایل را به سمت گوش خود می بریم ، صفحه گوشی خاموش می شود ولی شاید دنبال دلیل این عملکرد موبایل خود نگشته ایم . و این عملکرد به سنسور های مجاورتی درون موبایل بر می گردد.

سنسورهای پراکسیمیتی به این صورت کار می کنند که سیگنال الکترومغناطیسی را منتشر کرده و منتظر تغییر آن سیگنال هستند . تغییرات سیگنال الکترومغناطیسی به معنای تغییر خروجی سنسور است .

از سنسورهای پراکسیمیتی معمولا در گوشی های موبایل و تبلت استفاده می شود . اگر دقت کنید این سنسور در بالاترین قسمت موبایل قرار داشته و کارش این است که وقتی گوشی به گوش یا به هر قسمت بدن نزدیک شد تصویر خاموش گردد .

اصلا چرا از سنسورهای پراکسیمیتی استفاده می شود؟ دلیل استفاده از سنسورهای پراکسیمیتی به علت صفحات لمسی گوشی های جدید است . و به این دلیل استفاده می شود که وقتی دارید با گوشی خود به مکالمه می پردازید با ضربه اشتباه چانه ، گوش و یا دست خود به تلفن همراه در گوشی شما اخلالی ایجاد نشده و مکالمه قطع نگردد . و حتی جلوی کم و زیاد شدن صدا و یا فعال شدن حالت اسپیکر و ... را نیز بگیرد . و البته می بایست خاطر نشان کرد که این عملکرد در کاهش مصرف انرژی و باتری تلفن همراه نیز خیلی کاربرد دارد.

انواع سنسور پراکسیمیتی

سنسور پراکسیمیتی فقط مخصوص تلفن های همراه نیست و در صنعت هم به کار گرفته می شود.

کلا عبارت سنسورهای پراکسیمیتی یک عبارت کلی است اما مدل هایی از این سنسور در گوشی موبایل هم استفاده می شود که معمولا از دو مدل زیر خارج نیست:

    سنسور مجاورت خازنی
    سنسور مجاورت اینفرارد یا مادون قرمز

کاربرد سنسور اینفرارد

از سنسورهای اینفرارد به وضوح در گوشی های هوشمند از ارزان قیمت گرفته تا گران قیمت استفاده می شود . مثلا گوشی های سامسونگ گلکسی اس 4 و بر اساس اشعه مادون قرمز کار می کند . در این سنسور دو دیود نوری وجود دارد . یکی از این دیودهای نوری فرستنده و دیود نوری دیگر گیرنده است. یکی از این دیودهای نوری سیگنال فرستاده و دیگری سیگنال را دریافت می کند .

آن دیود نوری که سیگنال را می فرستد به نام Infrared LED و دیود نوری که سیگنال را دریافت می کند به نام سنسور پراکسیمیتی شناخته می شود .

تا وقتی که جسمی به این دیودهای نوری نزدیک نشود ، گیرنده سیگنال بازتابی را دریافت نمی کند ولی به محض این که مادون قرمز به پردازنده مرکزی نزدیک شد سیگنالی بازتاب می شود که این سیگنال به معنای دریافت است .

بین سیگنال های مجاورت ( گیرنده) و دیود نوری ( فرستنده) باید مانعی قرار داده شود تا بین سیگنال ها تداخل ایجاد نگردد .

شکل واقعی سیگنال های مجاورت مادون قرمز به این شکل است:

معایب سنسور پراکسیمیتی اینفرارد:
این سنسورها مصرف زیادی داشته و به دلیل وجود نقطه کور در آن ها می تواند بعضی جاها حضور انسان را تشخیص ندهد . نور محیط می تواند روی کار این سنسورها تداخل ایجاد کند رنگ پوست های مختلف نیز روی آن ها اثر گذاشته هزینه بالایی داشته و ممکن است منجر به جذب میکروب شوند .

سنسورهای پراکسیمیتی خازنی:

سنسورهای پراکسیمیتی خازنی را می توان به عنوان رقیب جدی سنسورهای پراکسیمیتی اینفرارد در نظر گرفت . وقتی بدن خودتان را به سنسورهای پراکسیمیتی خازنی نزدیک می کنید میدان الکتریکی اطراف سنسور ایجاد شده و در نتیجه مقدار ظرفیت خازنی را تغییر می دهد و این عملکرد از طریق سنسور به پردازنده منتقل شده و به همین ترتیب عمل سنس انجام می گیرد .

مزایای استفاده از سنسورهای پراکسیمیتی خازنی:
این سنسورها هزینه کمتری داشته و دلیل آن این است که به یک LED و گیرنده نوری نیازی نیست . ( برخلاف اینفرارد)

این سنسورها باتری کمتری استفاده کرده حدود 10 تا 15 میلی آمپر کمتر جریان کشیده ؛ قابل اطمینان بوده ، و از نور محیط تبعیتی ندارد.

اتوماسیون صنعتی نادین تک ارائه دهنده انواع سنسورهای فشار ، سنسورهای القایی ، خازنی ، کنترلر دما و...

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: